ضرورت برخورد با برداشتکنندگان غیر مجاز شن و ماسه در گیلان
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۱۱۵۳۵
ایسنا/گیلان مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان با تاکید بر لزوم برخورد جدی با برداشت کنندگان غیر مجاز شن و ماسه از بستر رودخانهها، گفت: محیط زیست استان نیازمند حفاظت جدی است.
حمزه عشوری بر عزم و اراده جدی این اداره کل و اعضای شورای حفظ حقوق بیت المال در حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان بخشی از انفال عمومی تاکید و اظهار کرد: هرگونه برداشت خارج از چارچوب ضوابط و مغایر با مجوزهای محیط زیست تخلف است و در صورت مشاهده هرگونه تخلف و برداشت غیرمجاز شن و ماسه از بستر و حریم رودخانهها با متخلفان به شدت برخورد میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا و به نقل از روابط عمومی و امور رسانه اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، وی با اشاره به اینکه حفاظت از محیط زیست عزم و اراده همگانی را میطلبد، افزود: حفظ و صیانت از طبیعت و محیط زیست بدون همکاری، همراهی و مشارکت مردم امکان پذیر نیست.
مدیر کل حفاظت محیط زیست گیلان گفت: در سالهای اخیر شاهد همراهی بیشتر قضات در برخورد با متخلفان در حریم و بستر رودخانه و برداشت کنندگان غیر مجاز و غیر اصولی شن و ماسه از رودخانهها هستیم.
عشوری افزود: در گشت و کنترل و پایش مناطق توسط ماموران یگان حفاظت اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان یک مورد برداشت غیرمجاز شن و ماسه مشاهده شد و عاملان این تخلف دستگیر شدند.
وی تاکید کرد: تمام پیمانکاران موظف به رعایت ضوابط محیط زیست و پرهیز از تخریب بستر رودخانهها هستند و باید طبق مفاد موجود در مجوزهای صادره اقدام به برداشت شن و ماسه از رودخانهها کنند و در صورت تخلف برابر قانون با آنها با جدیت برخورد میشود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان از شهروندان خواست در صورت مشاهده برداشت غیر مجاز از بستر و حریم رودخانهها و تخریب محیط زیست، مراتب را به ادارات حفاظت محیط زیست شهرستانها و یا با سامانه گویای ۱۵۴۰ برای پیگیری و برخورد لازم اطلاع دهند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: برداشت شن و ماسه محیط زیست استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی سیاسی استانی علمی و آموزشی استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی خراسان شمالی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی سیاسی کل حفاظت محیط زیست مجاز شن و ماسه شن و ماسه رودخانه ها زیست گیلان غیر مجاز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۱۱۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیطزیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعتگرایی ظهور یافت.
نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که اهمیت به محیطزیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسانمحوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعتمحورانهای را شکل داده که در آن محیطزیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.
* محیطزیست و مناطق حفاظت شده
به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیتهای انسانی دانسته شده است و از همینجا مرزهای محیطزیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت شده میشناسیم پدید آمد. شکلگیری این مرزها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیطزیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمیگردد.
او در ادامه مینویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجههای محدودی که در اختیار شورای شکار قرار میگرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بومشناختی اهمیت ویژهای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.
* ردهبندی مناطق حفاظتی محیطزیست
آذری مینویسد مراتع و جنگلهای واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیتهایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.
آذری در ادامه توضیح میدهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرزها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیتهای موجود، محیطزیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نامهای پارکهای ملی، پناهگاههای حیاتوحش، مناطق حفاظتشده و آثار طبیعی ملی تعریف و ردهبندی شد.
* جهان مدرن و محیطزیست
این پژوهشگر در ادامه مینویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده با ملاکهای جهانی و حتی نامهای رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرزها هرگز نیازی به انطباق با زیستبوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیدهاند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهرهای مدرن و نیازهای فزایندهاش بود که محیطزیست را متأثر میساخت.
این نویسنده در جمعبندی این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرزها تهدید شد عمدتاً فعالیتهای جامعۀ روستایی بود. جامعهای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرزهای جغرافیایی و مرزهای بهرهبرداریاش حریصتر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرزها از دوسوی این جبههها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیطزیست در همە ابعاد و شاخصهایش را هدف گرفته است.
انتهای پیام/